Gelsin Hayat Bildiğin Gibi Akor

 

Birer birer kayıp giderde her bir sevilen,

Yenisi gelmez, eline geçmez hele ki değeri hiç bilinmeyen,

 

Yürekte varsa sevgiden de ötesi, sen ağlasan da boş,

Işıkta yaksan nafile, odan karanlık hep loş,

 

Hayatın emri hep koş, bayağı bir bekledim boş,

Yaşantım sanki bir savaş ve hoşta bazen,

 

Ateş kesildiğinde ve de sular durulduğunda,

Yoksa hep gülerdi insan, hep kalırdı masum,

 

Saygıda bir kusur ettiğinde minnetinde değeri yok,

Kafalarda hesaplar yapılır ve mesafeler konur,

 

Fakat bu kalp unutmaz, unutamaz ki zaten,

Her kalp yıkılır ancak yenisi bulunamaz bir mesken,

 

Her anım birini özler,

Rüyada yolunu gözlediğim, düşünceler ve benliğimle canlanır tüm hatıralarım,

 

Bitince yalnızım,

Gözümü açtığımda kalmışım yanımda ailem ve bir de arkadaşlarım

 

 

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin, işimiz bu yaşamak

 

Unuttum bildiğimi doğarken, umudum ölmeden hatırlamak

 

 

Şimdi boşuna bakma saate zaman geç oldu,

Dün annem elimi tutarken bugün 29 da doldu,

 

Vakit can almaz ancak can yakar, fakat bir bekle bak,

 

Knock out olursan çok sakat, mücadeleyle geçen hayatta son round,

Kazanmak herkes ister, ne istediğini bilmektir

 

Önemlisi var mı listen, hayallerin, hırsın, cesaretin,

Sabır selametimse intikam felaketimdir,

 

Ne mektebimde vardı huzurum, ne vardı evde,

Çıkıp bir başıma ağlamaktı belki caddelerde,

 

Hayallerin kurulduğu ve düşlerin yok olmadığı, bu gözlerinse dolduğu,

 

Zamanın donduğu bir yerdeyim, düşünceler dumanlı dağlar aynı,

Gözse puslu, bir bakmışım mesafeler uzun ve tozlu,

 

Benimse yol yürür gider bir seyyah olurum,

Ne paranın bir değeri vardır aslında, ne de şerefle onurun

 

 

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin, işimiz bu yaşamak

 

Unuttum bildiğimi doğarken, umudum ölmeden hatırlamak

 

 

Ameleydim eskiden, şafak sökerdi her gün işe giderken

 

Cebimde yoktu bir kuruş ve Üsküdar'ım'ın her bi' yeri yokuş

Her gün yeni bi' suç

İttiler fakat ben olmadım tuş

Kanatlı doğmamış kuş

 

Vakit hiç geçmemişti

Ben hep aynı yerde saydım

Ekmekle vardı kavgam, daha bi' sertti günler

 

Ve geçmişeydi saygım

Gelecekti kaygım, kelebekti kalbim

Akar giderdim, olsa bile bi' derdim hep gülerdim

 

Ve ağladığımı görebilen bir annem bir de ben

İnceden bi' perde vardı gözlerimde

 

Göz görür fakat dilim susardı

Ayaklarım, elim, kolum da bağlı

Hayat bu dile kolay velakin her bi' yerine ağrı

 

Ve kimi zaman düşündüm

Aslında hiç üşenmedim ben, hep düşündüm

 

Hayata karşı dört silahşör hep güler sanmıştım

Bu öyle lanet olası toz bi' pembe ki

Bi' baktım her şey ciddi, hemen uyandım

 

 

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin, işimiz bu yaşamak

 

Unuttum bildiğimi doğarken, umudum ölmeden hatırlamak