Gelirim Akor

 

tıkanırım ara sıra, o güvendiğim ilhamlara küfrederim

 

kafadaki kozalak asit yağmuruna tutulmuş, yükselirim

 

tutunurum açtığı yaralara, geleneksel depremlerimin

 

yıkılırım, içim enkazına hapsolmuş, çıkarın, geleyim

 

yazdım öylece, düşünmeden, yeni ve sıkı bi' ‘flow’ denedim, işte kaydı

 

hep önünde iki yol, ikisi de baydı; mutlu ol ya da öl, hepsi aynı

 

hangi yaram açık kalmadı, çabuk iyileşti ve kabuk bağladı?

 

hiç güneş açmaz mevsime döndüm, yer buna sustu da, gök ağladı

 

hüzün üstüme inmiş ipince bi’ sis, tutar en güzel hissi içinde hapis

 

burada bir haksızlık var, gönül işi mevzu bahis

 

 

çöker üzerime keder, esiriyim

bu gece de ben ölmeye meyilliyim

 

çağır beni yine saza-söze

 

doğar, gelirim

 

çıkar önüme, dağı da deviririm

 

yürürüm, ben az ötede yenilirim

 

çağır beni yine saza-söze

 

koşar, gelirim

 

 

yüreğimin aklımı işgaline marş yazdım, yayılır söylenerek

 

yine kıyamadım, askerlerimi çekip sakladım, her yaşama zafer diyerek

 

ama unutana sonunu hatırlatmam gerekir ki tutunabilelim severek

 

öyle yaşa ki o canını söksün ölüm bile elleri titreyerek

 

dürter güdülerim, az bir zaman olduğunu hatırlarım istemeden

 

dönmem buralara, bir terk edebilsem, hiç kimseyi özlemeden

 

gitmez densiz misafir, yediği kabına yine iyicene pislemeden

 

gerçek bensiz de zahir, dilim had bilmez, duramam söylemeden

 

zaman aktı da ben geri dönecektim;

 

oyunum kalmıştı, bitirecektim

 

ben dünyanın çilesini çektim,

 

e kötü mü ettim? beni buldum...